Er kunnen veel plannen worden geschreven dingen te bereiken die gewenst zijn, maar dat zijn maar plannen. Die plannen zullen niet worden verwezenlijkt totdat de “wanneer en hoe en door wie” is uitgewerkt, ingepland, goedgekeurd of er instemming over is verkregen.

Daarom wordt er soms gedacht dat plannen maken te moeilijk, overbodig of een verspilling van tijd is.

Je zou het plan kunnen opvatten om een miljoen euro te verdienen, maar indien het wanneer, hoe en wie niet in verschillende typen taakstellingen in een programma zijn neergeschreven, zal het dus gewoon niet gebeuren.

Stel dat er bijvoorbeeld een uitstekend plan is uitgewerkt over hoe een haven om te bouwen tot een plaats voor zeer grote olietankers. Het zou op tekeningen kunnen staan die alles perfect hebben geplaatst en er zouden zelfs modellen van kunnen zijn. Er gaan tien jaar voorbij en er is nog niet eens mee begonnen. Je kent die plannen wel. Veel van die plannen zijn te zien op wereldtentoonstellingen (grote openbare evenementen waar landen van over de hele wereld hun kunstwerken, vaardigheden, industriële en landbouwkundige producten, wetenschappelijke ontwikkelingen, enz., laten zien).

Of er zou een plan kunnen zijn dat feitelijk wel met taakstellingen in een programmaformaat is uitgewerkt, met inbegrip van de wanneer, hoe en wie, maar het zou nooit verwezenlijkt worden omdat de taakstellingen moeilijk te doen of onwerkelijk waren.

Je kunt ook een plan hebben zonder VOORWAARDELIJKE TAAKSTELLING (een taakstelling die wordt uitgevoerd om gegevens te vergaren of erachter te komen of een project kan worden uitgevoerd of waar het kan worden gedaan, enz.). Zonder zo’n taakstelling in het begin, zou kunnen blijken dat niemand het echt wilde hebben en het niet bruikbaar was. Dan zal het dus waarschijnlijk nooit worden afgemaakt.

Zoiets bestond er op een eiland bij Griekenland. Het was een half afgemaakt theater van duizenden jaren geleden dat gewoon zo was achtergelaten. Niemand had de mensen gevraagd of zij het wilden of dat het ergens voor nodig was. Dus zelfs al was er een zeer goed plan gemaakt dat zelfs gedeeltelijk was voorzien van taakstellingen en zelfs al half af was – daar staat het ding dan, half afgemaakt. En zo is het gebleven.

Een plan kan ook bestaan uit een tekening of een model (een exemplaar dat kleiner is dan het origineel) van iets of van een bepaald gebied of project. Dit soort plan moet worden gemaakt voor elk soort bouwwerk – zonder dat zal de bouw ervan niet slagen. Het kan zelfs als een plan worden goedgekeurd.

Maar als het plan was gemaakt zonder een voorwaardelijke taakstelling, zal het nutteloos zijn of nergens op aansluiten. Andere redenen waarom een plan niet zou worden uitgevoerd, zou zijn als er geen geld aan wordt toegewezen, als er niemand wordt opgedragen om het uit te voeren, of als het niet is ingepland.

Wanneer iemand een plan heeft gemaakt en een programma heeft uitgewerkt dat moet worden goedgekeurd, moet hij de volgende informatie erover presenteren:

1. Het resultaat van een voorwaardelijke taakstelling (onderzoek naar wat gewenst en noodzakelijk is).

2. De details van het ding zelf, wat een tekening kan zijn of de hoeveelheid werk die erbij betrokken zouden zijn, plus hoe gemakkelijk of moeilijk het zou zijn om het te doen en met welke personen of materialen.

3. Een verklaring of het erg belangrijk is of dat het alleen maar nuttig is.

4. De primaire taakstellingen, die weergeven wat er georganiseerd moet worden om het te doen (de stappen met betrekking tot organiseren, personeel en communicatie).

5. De uit te voeren taakstellingen, die laten zien hoeveel tijd ermee gemoeid is en hoe het aansluit bij andere acties (die waarin instructies en acties of een schema van gebeurtenissen of een tijdschema worden gegeven).

6. De kosten ervan en of het zijn eigen kosten terugverdient of dat men het zich kan veroorloven, of hoeveel geld het zal opleveren.

Het programma moet de taakstellingen bevatten.

Een plan zou het ontwerp van het ding zelf zijn.

Dit vertelt je waarom sommige plannen nergens in resulteren en waarom ze vaak niet af worden gemaakt, zelfs als ze wel gepland zijn. Dat zou kunnen komen doordat het plan niet op zo’n manier was georganiseerd dat de taakstellingen als de juiste typen taakstellingen waren gerangschikt en in de juiste volgorde stonden. Als gevolg daarvan is het plan onrealistisch of wordt het niet uitgevoerd.

Soms is een voorwaardelijke taakstelling niet correct en dat zou kunnen voorkomen dat het plan en het programma worden voltooid. Een voorwaardelijke taakstelling zou er wellicht niet proberen achter te komen of er barrières zijn die zouden voorkomen dat het plan wordt uitgevoerd. Of misschien wordt er niet mee ontdekt welke mensen en vaardigheden er beschikbaar zijn.

Als deze punten echter worden begrepen, dan zal het onderwerp organiseren en plannen maken heel duidelijk worden. Iemand die programma’s schrijft, kan uitermate bedreven worden en kan dingen bereiken die eerder niet bereikt konden worden of waar mogelijk zelfs nog nooit eerder aan gedacht werd.