Als een persoon of groep een doel wil bereiken, moet hij eerst de grondbeginselen van organiseren kennen. Organiseren betekent het regelen van dingen en acties om voor elkaar te krijgen wat een persoon of groep wil.

Een eenvoudige verklaring over organiseren is dat het beoogt de planning tot werkelijkheid te maken. Een werkelijkheid is iets wat er echt is, niet slechts iets wat alleen maar in iemands verbeelding bestaat.

Organiseren is geen systeem zonder doelstelling – dat is een bureaucratie. Een bureaucratie is een complex systeem van regels en procedures in een groep dat mensen in staat stelt om verantwoordelijkheid te ontlopen en voorkomt dat dingen worden gedaan. Mensen zullen proberen zich te ontdoen van zulke groepen en overheden, omdat ze alleen maar dingen teweegbrengen zoals een dalende productie, hoge belastingen en een heleboel controle, die in de weg komen van degenen die proberen te produceren.

Verder is organiseren ook niet gewoon maar een manier voor sommige mensen om te proberen belangrijker te worden dan andere mensen. Als dat gebeurt, zou dat kunnen resulteren in het belemmeren van degenen die oprecht proberen te organiseren om de productie van een activiteit te verhogen.

Om in plaats daarvan nuttig en duurzaam te zijn, moet organiseren daarom in de definitie passen van “de planning tot werkelijkheid maken”.

Hoewel een paar van de meest kwaadaardige leiders van groepen en organisaties geen verbeteringen voor hun mensen willen, willen bijna alle andere mensen in groepen, organisaties en overheden betere omstandigheden voor hun gebied. Zulke voorbeelden zouden meer voedsel, meer salaris of mooiere gebouwen om in te leven en te werken kunnen inhouden. In feite betekent verbeteringen meer en beter van wat iemand denkt dat goed en nuttig voor hem en zijn gezin zou zijn, zoals beter onderwijs en betere banen, schonere buurten om in te wonen en mooiere parken voor de kinderen om in te spelen. Dit betekent ook minder van datgene wat algemeen als slecht wordt beschouwd, zoals oorlog, misdaad en drugs.

Programma’s die door de meeste mensen worden goedgekeurd en gesteund, bestaan uit meer van wat goed is en minder van wat slecht is. “Meer voedsel, minder ziekte”, “meer mooie gebouwen, minder krotten”, “meer vrije tijd, minder werk”, “meer goede banen, minder werkeloosheid” zijn typerend voor waardevolle en acceptabele programma’s.

Maar alleen het hebben van een programma kan nog steeds mislukking betekenen. Programma’s kunnen er om allerlei redenen niet in slagen hun doelen te bereiken. Het programma is te groot. Over het algemeen wordt het niet gezien als wenselijk. Er is helemaal geen behoefte aan. Het zou slechts een paar lieden ten goede komen. Dit lijken de redenen te zijn waarom programma’s niet worden gedaan. Maar de werkelijke reden is een gebrek aan organisatorische knowhow.

Zelfs als een programma te groot was of alleen maar voor sommigen acceptabel was, of zelfs als het niet nodig was, zou het nog steeds kunnen worden uitgevoerd. Elk programma zou kunnen worden uitgevoerd en zou tot stand kunnen brengen wat het verondersteld werd te doen, als het maar juist was georganiseerd.

Het komt niet omdat de dromen van mensen niet goed genoeg zouden zijn. Het komt doordat mensen niet altijd alle knowhow hebben die nodig is om die dromen tot werkelijkheid te maken.

De dingen die aangepakt moeten worden om voor goed bestuur (de acties die betrokken zijn bij het leiden van een kantoor, een organisatie of een specifieke activiteit) te zorgen, zijn de volgende:

1. Om een bestaand bedrijf of land in stand te houden.

2. Om de planning tot werkelijkheid te maken.

Als je de basisonderdelen van een groep, organisatie of land had, zoals het land, de mensen of de apparatuur, zou je alleen al een bestuurlijk systeem nodig hebben om het geheel in stand te houden.

Dus de (1) en (2) hierboven worden eigenlijk alleen (2) – om de planning tot werkelijkheid te maken. De planning die er moet plaatsvinden, is ervoor om het bestaande bedrijf of land in stand te houden. Geen enkel bedrijf of land blijft bestaan tenzij mensen eraan werken om het in stand te houden. Methoden van bestuur, hoe eenvoudig en fundamenteel die ook mogen zijn, zijn noodzakelijk om een groep te laten blijven bestaan.

Wanneer een compleet bestuurlijk systeem verloren gaat of vergeten raakt – wat bijvoorbeeld zou kunnen gebeuren door oorlog of veranderingen in de regering – kan de groep ineenstorten, tenzij er een ander soort bestuur voor in de plaats komt.

Het veranderen van een departementshoofd of een bestuurder of zelfs van een heerser kan een deel van de groep of de hele groep te gronde richten, omdat het oude systeem onbekend of vergeten raakt. Het wordt wellicht niet langer gebruikt en het nieuwe systeem wordt nog niet begrepen. Frequente overplaatsingen (het veranderen van mensen van de ene baan naar een andere) binnen een bedrijf of land kunnen zorgen dat de hele groep klein, in wanorde en verward blijft. Dat komt omdat deze overplaatsingen het beetje bestuur dat er had kunnen zijn vernietigen.

Om deze redenen is het dus essentieel om het fundamentele onderwerp “organiseren” te kennen.

Zelfs als de groep zich alleen verdedigt tegen de een of andere dreigende ramp, moet de groep nog steeds plannen. Er is bijvoorbeeld een krachtige storm op weg naar een stad en dus moeten de leiders van de stad plannen hoe ze de veiligheid van de inwoners kunnen bewaren. Zodra een plan is voorbereid, moet het ten uitvoer worden gebracht door scholen en kerken te openen waar mensen kunnen verblijven totdat de storm voorbij is, of door aankondigingen op de radio, die mensen waarschuwen om een paar dagen het gebied te verlaten.

Sommige plannen kunnen heel eenvoudig zijn. Stel dat vijandelijke soldaten een fort aanvallen (een fort is een groot gebouw met sterke muren om de mensen en de soldaten erin te beschermen). Het fort moet worden verdedigd, waarbij het creëren en het uitvoeren van het plan betrokken is, zelfs als het alleen maar gaat om de opdracht “de vijandelijke soldaten die tegen de zuidelijke muur opklimmen terugdrijven”.

Een dergelijke opdracht is het resultaat van heel eenvoudige en snelle observatie en planning. De zuidelijke muur verdedigen gebeurt via het een of andere bestuurlijke systeem, ook al bestaat het slechts uit officieren die de opdracht horen en hun manschappen vervolgens naar de zuidelijke muur sturen.

Een bedrijf dat veel geld schuldig is, moet ook een plan maken. Het plan moet een oplossing bevatten voor het terugbetalen van de mensen aan wie het geld schuldig is. Dan moet er worden uitgewerkt hoe die mensen wordt verteld wanneer hun het geld zal worden terugbetaald. Zo’n plan zal het bedrijf voldoende tijd geven om het geld te verdienen dat het nodig heeft.

Regeringsleiders doen vaak beloften aan het volk dat ze geweldige dingen zullen doen. Maar wanneer deze dingen niet gebeuren, proberen de leiders niet, zoals de meeste mensen geloven, te vermijden te doen wat ze hebben beloofd of tegen de mensen te liegen. Ze zijn feitelijk niet in staat hun beloften om te zetten in daden, niet omdat die beloften te groot zijn, maar omdat de meeste regeringsleiders misschien wel iets weten over regeren, maar niet zoveel over bestuurskunde. Dus hebben ze niet de organisatorische knowhow om hun plannen tot werkelijkheid te maken.

Voor sommige mensen lijkt het erop dat het dromen van een prachtige droom voldoende is. Alleen omdat zij het hebben gedroomd, vinden ze dat het dan nu ook maar plaats moet vinden. Ze raken erg van streek als het dan niet gebeurt. Hele naties, bedrijven en groepen hebben al vele jaren geworsteld met hun gebieden in verwarring en wanorde omdat hun elementaire dromen en plannen nooit tot werkelijkheid zijn geworden.

Het maakt niet uit of iemand nu grote doelen plant, zoals meer banen en meer geld voor het stadje waarin hij woont, of iets kleiners, zoals zijn huis verven, de plannen zullen niet bewerkstelligen wat er nodig is, als er sprake is van een gebrek aan bestuurlijke knowhow.

Zelfs als iemand niet over de technische details beschikt of weet hoe hij aan het geld moet komen dat hij nodig heeft, zelfs als hij anderen niet zover kan krijgen dat ze zijn opdrachten uitvoeren, zelfs als zijn plannen niet erg duidelijk en goed doordacht zijn – geen van alle zijn echte obstakels tussen planning en werkelijkheid.