Καλό σημαίνει το να κάνει κανείς πράγματα που είναι ωφέλιμα, εποικοδομητικά, που καλυτερεύουν τα πράγματα, που κάνουν τους ανθρώπους πιο ευτυχισμένους κ.λπ. Κακό σημαίνει το να κάνει κανείς πράγματα που είναι επιβλαβή ή προκαλούν μεγάλο πόνο, αναστάτωση, δυστυχία κ.λπ. Είναι κάτι που είναι άσχημο ή λάθος.

Ο Άνθρωπος είναι βασικά καλός. Προσπαθεί να κάνει πράγματα που θα βοηθήσουν τους άλλους και θα βελτιώσουν τα πράγματα. Δε θέλει να βλάπτει τον εαυτό του ή τους άλλους. Όταν ένα άτομο βλάπτει τους άλλους, θα καταστρέψει τον εαυτό του για να σώσει τους ανθρώπους ή τα πράγματα που έχει βλάψει.

Αλλά τι εννοούμε όταν λέμε ότι κάτι είναι «καλό» ή «κακό», «σωστό» ή «λάθος»; Η απάντηση έχει να κάνει με την επιβίωση. Επιβίωση σημαίνει να μπορείς να παραμείνεις ζωντανός ή να συνεχίσεις να ζεις ή να υπάρχεις. Επιπλέον, σημαίνει να ζεις όσο περισσότερο μπορείς και όσο καλύτερα μπορείς.

Οποιαδήποτε ενέργεια βοηθά την επιβίωση θεωρείται καλή. Οι καλύτερες ενέργειες είναι εκείνες που συνεισφέρουν όχι μόνο στο ίδιο το άτομο, αλλά και στην οικογένειά του, την ομάδα του, τα αντικείμενα, την Ανθρωπότητα ή τη ζωή.

Επιπλέον, για να είναι καλή μια ενέργεια, η εποικοδόμηση (υποστήριξη ή βοήθεια για βελτίωση) που επιφέρει πρέπει να είναι μεγαλύτερη από την καταστροφή που προκαλεί. Για παράδειγμα, μια νέα θεραπεία για μια ασθένεια μπορεί να είναι αποδεκτή θεραπεία, αν σώζει εκατό ζωές αλλά αφαιρεί μία.

Καλό σημαίνει επίσης να είναι κανείς περισσότερο σωστός απ’ όσο λάθος. Καλό είναι να είναι κανείς πιο επιτυχής απ’ όσο είναι ανεπιτυχής, με τρόπο που βοηθά ή βελτιώνει άλλους ανθρώπους και πράγματα.

Το κακό είναι το αντίθετο του καλού. Όταν μια πράξη (κάτι που κάνει ένα άτομο) είναι περισσότερο καταστροφική παρά εποικοδομητική, είναι κακή. Όταν μια πράξη συντελεί περισσότερο στο να υποκύψει κανείς (στο να αποτύχει ή να πεθάνει) παρά στο να επιβιώσει είναι μια κακή πράξη. Οτιδήποτε επιφέρει καταστροφή στους ανθρώπους, σε ομάδες ή υπονομεύει το μέλλον της ανθρώπινης φυλής είναι κακό.

Συνολικά, η καλή συμπεριφορά είναι επιβίωση. Η κακή συμπεριφορά είναι μη επιβίωση.

Μια πράξη ή ένα συμπέρασμα (μια ιδέα ή απόφαση που παίρνει κανείς) είναι σωστά στον βαθμό που βοηθούν την επιβίωση του ατόμου, της οικογένειας, της ομάδας, της Ανθρωπότητας ή της μορφής ζωής που βγάζει το συμπέρασμα.

Μια πράξη ή ένα συμπέρασμα είναι λάθος στον βαθμό που οδηγεί σε μη επιβίωση για το άτομο, την οικογένεια, την ομάδα, την Ανθρωπότητα ή τη μορφή ζωής. Ένα άτομο μπορεί να είναι τόσο λάθος που να φτάσει να είναι νεκρό.

Το άτομο ή η ομάδα που, σε γενικές γραμμές, είναι περισσότερο σωστά απ’ όσο λάθος θα επιβιώσουν. Το άτομο ή η ομάδα που, σε γενικές γραμμές, είναι περισσότερο λάθος απ’ όσο σωστά θα υποκύψουν.

Η ανέντιμη συμπεριφορά είναι μη επιβιωτική. Όταν λες ότι θα κάνεις κάτι και το κάνεις, τότε είσαι άξιος εμπιστοσύνης και αυτό είναι επιβίωση, αλλά μόνο εφόσον κάνεις αυτό που λες ότι θα κάνεις. Για τους αδύναμους, τους δειλούς (άτομα που ενεργούν αδύναμα) και για τους παράλογους (ανόητοι ή άτομα χωρίς λογική), η ανεντιμότητα, η πρόκληση κακού σε άλλους και το γκρέμισμα των ελπίδων τους φαίνεται να είναι ο μοναδικός τρόπος ζωής.

Οι άνθρωποι κάνουν ανέντιμα ή καταστροφικά πράγματα εξαιτίας του φόβου. Κάποιος λέει ψέματα γιατί φοβάται τις συνέπειες που θα υπάρξουν, αν πει την αλήθεια. Συνεπώς, ο ψεύτης είναι πάντοτε δειλός και ο δειλός είναι πάντοτε ψεύτης.

Ίσως να φαίνεται απόλυτα φυσιολογικό και πολύ σωστό σε μερικούς ανθρώπους το γεγονός ότι ζουν σε μια κοινωνία γεμάτη ναρκωτικά, εγκληματίες, πόλεμο και παραφροσύνη. Αυτό δεν είναι ούτε φυσιολογικό ούτε αναγκαίο. Είναι δυνατόν όλοι οι άνθρωποι να ζουν μια ευτυχισμένη και επιτυχημένη ζωή. Ξεκινά με την πραγματική κατανόηση του τι κάνει κάτι να θεωρείται καλό ή κακό, σωστό ή λάθος.