Zoals eerder in deze cursus behandeld, is het belangrijk om het realiteitsniveau van de doelgroep waar je naar communiceert, te kennen en te gebruiken.

Het afnemen van enquêtes helpt je dit te doen.

Het woord enquête, zoals dat in public relations wordt gebruikt, betekent het zorgvuldig onderzoeken van de publieke opinie betreffende een idee, een product, een aspect van het leven of welk ander onderwerp dan ook.

Bij het persoon voor persoon enquêteren van een groep, kun je een idee krijgen van de publieke opinie over een onderwerp door de antwoorden in gelijksoortige categorieën (soortgelijke groepen) onder te verdelen en te zien welke van de populaire reacties het hoogste percentage heeft.

Maar wat betekent dit nu voor jou als individu? Je kunt hoogstwaarschijnlijk niet naar buiten rennen en een marktonderzoeksdeskundige of een marktonderzoeksbureau inhuren om hem de meningen van de buren te laten vaststellen in een nieuwe buurt waar je zojuist naartoe bent verhuisd, of wat studenten in de klas denken of wat je collega’s op het werk van je project vinden.

Het feit is dat je eigenlijk heel gemakkelijk je eigen enquêtes kunt houden.

Een enquête wordt gehouden om te ontdekken welke buttons een groep heeft. In het onderwerp enquêteren betekent het woord button het onderwerp, de uitdrukking of het idee dat de realiteit van een bepaalde doelgroep weergeeft. Het is iets dat voor de meeste mensen in die groep reëel is en daarom kan worden gebruikt om respons en instemming te verkrijgen. En wat je met public relations wilt, is de instemming en medewerking van de mensen binnen een groep aangaande jouw acties.

In een enquête ondervraag je mensen om erachter te komen wat hun mening over iets is. Een button is het belangrijkste stukje informatie dat je uit deze actie verkrijgt. Het is het antwoord dat het grootste aantal keren werd gegeven op je enquêtevraag. En door gebruik te maken van die button, zul je overeenstemming van mensen krijgen en zul je respons krijgen.

Enquêtes kunnen ook opgesteld worden om jou te vertellen waar mensen echt niet van houden of waar ze een hekel aan hebben.

Met de kennis over de realiteit van een doelgroep, die je verkrijgt uit enquêtes, is het mogelijk om ze te informeren over de ideeën waarvan je wilt dat ze die accepteren. Met andere woorden, je kunt je boodschap overbrengen, want je kunt die op zo’n manier zeggen dat mensen bereid zijn haar te ontvangen.

Als samenvatting zijn hier de belangrijkste punten die je moet begrijpen:

De boodschap is de communicatie, de gedachte of het idee dat je wil overbrengen naar een publiek of doelgroep.

Een button wordt gebruikt om de instemming van de doelgroep te verkrijgen om de boodschap aan te horen.

Een button en een boodschap zijn niet hetzelfde.

Door een enquête te doen en de juiste button te vinden, kun je vervolgens die button gebruiken om instemming tot stand te brengen en als resultaat respons verkrijgen.

Om een juiste enquête te doen en de informatie te gebruiken op een manier die je de resultaten geeft die je wilt, moet je het doel van enquêtes kennen, alsook ARC en de ARC-driehoek. Het vereist een begrip van wat realiteit is.

Wanneer je een enquête doet, gebruik je de ARC-driehoek. En je past de ARC-driehoek dan weer toe als je de onderzoeksresultaten gebruikt.

Het gaat als volgt: je communiceert aan de hand van een enquête aan een doelgroep of publiek met affiniteit om te weten te komen wat de realiteit van dat publiek is. Realiteit is overeenstemming met wat is. De reden waarom je dus een enquête doet, is om erachter te komen waar het publiek of de doelgroep mee overeen zal stemmen.

Vervolgens gebruik je die realiteit in promotiemateriaal of in een andere communicatie om de overeenstemming van de doelgroep te krijgen om de boodschap aan te horen. Als gevolg daarvan zul je de affiniteit van de doelgroep voor het item, idee of een project dat je promoot, laten toenemen.

Dat is de eenvoud ervan. Het zal echter alleen eenvoudig zijn als je de ARC-driehoek begrijpt. Zonder realiteit of enige overeenstemming zal communicatie niet bij je doelgroep overkomen en zal er geen affiniteit zijn.

Enquêtes worden gedaan om overeenstemming te verkrijgen. Er is geen andere reden voor het doen van enquêtes. Ze worden gedaan om overeenstemming met een publiek te verkrijgen.

Je vraagt bijvoorbeeld tien of tienduizend mensen wat zij het meest verlangen van een autoband en ze vertellen je dat een band “langdurig” moet zijn. Dat is de button. Dat is de realiteit, het punt van overeenstemming binnen die doelgroep ten aanzien van autobanden. Gebruik dus bij die doelgroep die button en ze zullen luisteren naar wat je over autobanden te zeggen hebt.

Buttons hebben hun nut, maar we zijn meer geïnteresseerd in de boodschap. De boodschap is het allerbelangrijkste ding van elk promotionele item of van elke PR-communicatie. Buttons zijn slechts de olie (iets dat ervoor zorgt dat dingen soepel en gemakkelijk verlopen) die wordt gebruikt om je boodschap eruit te krijgen.

Hoe je een Enquête doet

De acties bij het doen van een enquête zijn simpel. Het eerste wat je moet doen, is bepalen welke vragen je aan het publiek gaat stellen om erachter te komen wat er nodig en gewenst is, wat populair of impopulair is, of waar je dan ook maar achter wil komen.

Nadat de vragen zijn vastgesteld, worden ze op een vel papier geschreven of getypt, zodat de enquêteur ze kan gebruiken. Als je de enquête in een stad doet waar grote aantallen mensen zullen worden ondervraagd, kan het nuttig zijn om een aantal enquêteformulieren af te drukken. Alles wat je echter voor de meeste enquêtes nodig hebt, is een klembord met voldoende blanco papier en een aantal balpennen (zodat je midden in een enquête niet met een lege pen komt te zitten).

De bladzijde met de enquêtevragen wordt bovenop het papier gelegd en wordt omgeslagen tijdens het maken van notities van de antwoorden.

Om met een enquête te beginnen, loop je gewoon op iemand af, introduceer je jezelf op een vriendelijke manier en vraag je of je een enquête met hem kunt doen.

Als de persoon om aanvullende informatie vraagt over de enquête of waarom die wordt gedaan, worden zijn vragen beantwoord en wordt de enquête vervolgens begonnen.

Stel iemand de eerste vraag, sla de bladzijde met vragen om en noteer het antwoord. Zorg ervoor dat de antwoorden nummers hebben die overeenkomen met de nummers van de vragen die je stelt.

Je hoeft niet elk woord dat iemand zegt op te schrijven, maar je schrijft de belangrijkste punten op. Nadat je in het houden van een enquête wat ervaring hebt opgedaan, zul je merken dat je bijna alles op kunt schrijven.

Nadat de persoon de eerste vraag heeft beantwoord, bedank je hem en ga je naar de volgende vraag.

Bedank de persoon aan het einde van de enquête. Hij zal jou waarschijnlijk op dit punt ook bedanken, omdat mensen het geweldig vinden wanneer er naar hun mening over dingen wordt gevraagd. En als er dan ook nog iemand is die er echt naar luistert, is dat voor velen een zeldzame en waardevolle ervaring.

Ga dan naar de volgende persoon en herhaal dezelfde procedure. Dit is alles wat er over enquêteren te vertellen valt.

De Enquêteresultaten

Zodra een enquête is gedaan, moeten de antwoorden, om bruikbaar te zijn, worden getabuleerd. Tabuleren betekent informatie op een ordelijke manier rangschikken.

Tijdens het tabuleren van de enquête-antwoorden rangschik je de informatie op een ordelijke manier zodat je nauwkeurig naar de enquêteresultaten kunt kijken. Je wilt de antwoorden onderzoeken zodat je kunt uitzoeken wat de realiteit is voor de mensen die je een enquête hebt afgenomen.

Hoe je tabuleert

1. Tel alle enquêtes die je hebt gekregen.

2. Stel voor elke vraag verscheidene categorieën van antwoorden samen. Je doet dit door in het kort antwoorden op te schrijven als je door de enquêtes heen gaat.

3. Wanneer de categorieën zijn vastgesteld, zul je al snel in staat zijn om bij de juiste categorie eenvoudig een streepje te zetten, wat dan nog een antwoord van hetzelfde soort voorstelt.

4. Als alle antwoorden getabuleerd zijn, tel je voor elke categorie van elke vraag het aantal antwoorden op.

5. Bereken voor elke categorie van elke vraag het percentage. Dit wordt gedaan door het aantal antwoorden in die categorie te delen door het totaal aantal enquêtes en dit met 100 te vermenigvuldigen.

Stel dat je voor één vraag 1500 gelijksoortige antwoorden had en het totale aantal gedane enquêtes 2500 was.

1500 gedeeld door 2500 = 0,6 x 100 = 60%

Dit betekent dat 60 procent een gelijksoortig antwoord heeft gegeven.

6. De enige fout die je kunt maken, is je niet realiseren wanneer sommige antwoorden met elkaar overeenkomen. Als je deze fout maakt, heb je een heleboel verschillende categorieën die niet nodig zijn.