Η ύψιστη κατάσταση είναι η Ισχύς.

Η Ισχύς ορίζεται ως μια κατάσταση όπου υπάρχει τόσο πολλή παραγωγή που τα προσωρινά σταματήματα ή μειώσεις δεν μπορούν να την κάνουν λιγότερο επιτυχημένη ή να την απειλήσουν.

Παραγωγή είναι η ενέργεια της ολοκλήρωσης κάποιου πράγματος. Είναι η ολοκλήρωση μιας δουλειάς ή ενός πρότζεκτ ή ενός αντικειμένου που είναι χρήσιμο ή πολύτιμο ή που απλώς αξίζει να το κάνεις ή να το έχεις.

Σε μια Κατάσταση Ισχύος, υπάρχει ένα πάρα πολύ υψηλό επίπεδο παραγωγής που συνεχίζεται σ’ αυτό το υψηλό επίπεδο. Έχει ανέβει σε ένα εντελώς νέο επίπεδο. Μπορεί να υπάρχουν προσωρινές πτώσεις, αλλά υπάρχει τόσο πολλή παραγωγή που αυτές δε βάζουν σε κίνδυνο την Κατάσταση Ισχύος.

Θα μπορούσε κανείς να ρωτήσει: «Πόση δουλειά μπορεί να κάνει ένας άνθρωπος;». Ή «Πόσα τούβλα μπορεί να στρώσει ένας χτίστης σε μια μέρα;».

Φυσικά, ένα άτομο μπορεί να δουλέψει για έναν περιορισμένο αριθμό ωρών την ημέρα. Η ατομική παραγωγή την οποία μπορεί να βγάλει είναι περιορισμένη. Μπορεί, ωστόσο, να βγάλει αρκετή παραγωγή σε μια μέρα, ώστε να συντηρείται ο ίδιος.

Μπορεί να αυξήσει την παραγωγή του τόσο πολύ ώστε να μπορεί να πάρει και λίγη άδεια. Αυτό εξαρτάται από την εξυπνάδα και την ικανότητά του να κάνει πράγματα χωρίς να σπαταλά χρόνο ή προσπάθεια.

Σ’ ένα ορισμένο υψηλό σημείο ο χτίστης θα φτάσει τον μέγιστο αριθμό των τούβλων που μπορεί να στρώσει. Με περισσότερη εξάσκηση και αποδοτικότητα, μπορεί να συνεχίσει να αυξάνει αυτό το επίπεδο παραγωγής, λίγο παραπάνω κάθε μέρα.

Αν στρώνει τόσο πολλά τούβλα που κανείς δεν πρόκειται ποτέ να σκεφτεί να τον απολύσει, είναι σε Ισχύ. Αυτή είναι η Κατάσταση Ισχύος για το άτομο.

Μια στατιστική που είναι σε Ισχύ βρίσκεται σ’ ένα πολύ υψηλό επίπεδο· πρόκειται για μια τάση (η γενική κατεύθυνση κάποιου πράγματος) Κανονικής Λειτουργίας σ’ ένα ολότελα νέο επίπεδο.

Μια στατιστική σε Ισχύ δεν είναι απλώς μια στατιστική που συνεχίζει ν’ ανεβαίνει απότομα για ένα μεγάλο διάστημα. Ούτε η Ισχύς είναι απλώς μια πολύ υψηλή στατιστική. Η Ισχύς δεν είναι θέμα μιας εβδομάδας. Η Ισχύς είναι μια τάση.

Αν δημιουργούσες το γράφημα της Κατάστασης Ισχύος, θα έμοιαζε κάπως έτσι:

Η Φόρμουλα για την Ισχύ

1. Μην αποσυνδέεσαι (σταματάς να επικοινωνείς ή να βρίσκεσαι σε επαφή με άλλους). Ο πρώτος νόμος σε μια Κατάσταση Ισχύος είναι να μην αποσυνδέεσαι. Αυτό θα επιφέρει καταστροφή, τόσο για σένα όσο και για οποιονδήποτε άλλο εμπλέκεται.

   Οι άνθρωποι αναστατώνονται και παραπονιούνται για άλλους ανθρώπους που κόβουν την επικοινωνία μαζί τους.

   Πάρτε για παράδειγμα έναν ντόπιο νεαρό σε μια κωμόπολη που ξαφνικά γίνεται πολύ διάσημος. Αφότου έγινε πολύ ισχυρός στην επιχειρηματική περιοχή της Νέας Υόρκης, δεν ξαναμίλησε ποτέ σε κανέναν από τους φίλους του στην παλιά κωμόπολη. Οι παλιοί του φίλοι είναι τόσο στεναχωρημένοι γι’ αυτό, που του είναι σχεδόν αδύνατον να τους μιλήσει.

   Ορίστε τι συμβαίνει: Αν βρισκόσουν σε κάποια περιοχή όπου ήσουν πάρα πολύ γνωστός και ξαφνικά έγινες διασημότητα, οι άνθρωποι δε θα πιστέψουν ότι θα θέλεις ακόμη να τους μιλήσεις. Έχουν συνηθίσει τόσο πολύ στη λανθασμένη εφαρμογή της Φόρμουλας για την Ισχύ. Οι άνθρωποι αναμένουν πλήρως ότι θα παραβιάσεις το πρώτο βήμα της Κατάστασης Ισχύος, που είναι να «μην αποσυνδέεσαι». Νομίζουν ότι θα αποσυνδεθείς.

   Έτσι, όταν είσαι σε θέση Ισχύος – μην αποσυνδέεσαι!

   Απλώς δεν μπορείς να αρνηθείς τις διασυνδέσεις σου.

   Αυτό που πρέπει να κάνεις είναι να συνειδητοποιήσεις ότι είναι οι δικές σου διασυνδέσεις και τότε να πάρεις ευθύνη γι’ αυτές.

2. Κατάγραψε τη δική σου δουλειά ή θέση.

   Σ’ αυτό το βήμα πρέπει να καταγράψεις τι ακριβώς κάνεις στη δουλειά σου και πώς το κάνεις. Ας πούμε ότι ήσουν ένας πάρα πολύ επιτυχημένος ρεσεψιονίστ, τόσο επιτυχημένος που πήρες προαγωγή ως πωλητής στην εταιρεία σου. Το πρώτο πράγμα που θα έπρεπε να κάνεις θα ήταν να καταγράψεις όλη σου τη δουλειά ως ρεσεψιονίστ.

   Φρόντισε να καταγράψεις όλη σου τη δουλειά και να μη σου διαφύγει τίποτα. Αν δεν το κάνεις αυτό, θα απομείνεις με ένα κομμάτι αυτής της δουλειάς για πολύ καιρό στο μέλλον. Έναν χρόνο ή κάπου τόσο αργότερα, κάποιος θα εξακολουθεί να έρχεται σε εσένα, κάνοντάς σου ερωτήσεις σχετικά με το πώς να κάνει τη δουλειά του ρεσεψιονίστ.

   Με το να καταγράψεις τη δουλειά σου πλήρως, καθιστάς εφικτό για το επόμενο άτομο να την αναλάβει και να τη διατηρήσει σε Κατάσταση Ισχύος. Θα γνωρίζει τις ακριβείς ενέργειες που δεν πρέπει να αλλάξει και ποιες ενέργειες πρέπει να συνεχίσει να κάνει. Αλλά αν δεν καταγράψεις αυτά τα πράγματα, τότε θα μπορούσε να τα αλλάξει, και αυτός είναι ο πιο σίγουρος τρόπος για να καταλήξεις και πάλι στην παλιά σου δουλειά – και να μη φύγεις ποτέ ξανά.

   Η ευθύνη σου, επομένως, είναι να καταγράψεις τη δουλειά και να την παραδώσεις στα χέρια του ατόμου που θα τη φροντίσει και να κάνεις ό,τι μπορείς για να κάνεις τη δουλειά όσο πιο μεταβιβάσιμη γίνεται.

   Στο παράδειγμα του ρεσεψιονίστ, ο οποίος πήρε προαγωγή αλλά επέστρεψε πίσω στην παλιά του δουλειά, αυτός μπορεί να πει: «Αυτά τα νέα άτομα που αναλαμβάνουν δουλειές ρεσεψιονίστ δεν αξίζουν. Απλώς δε νοιάζονται».

   Λοιπόν, προτού να γίνει τόσο επικριτικός, θα έπρεπε να αναρωτηθεί τα εξής: Κατέγραψε ποτέ τη δουλειά; Άφησε ποτέ στ’ αλήθεια τη δουλειά; Την άφησε σε μια κατάσταση όπου θα μπορούσε να αφεθεί; Και αφότου έφυγε, ενεργούσε απλώς λες και η δουλειά να μην υπήρχε ή περιστασιακά περνούσε από εκεί και ρωτούσε τον νέο ρεσεψιονίστ πώς ήταν τα πράγματα;

   Δε γίνεται να υπάρξει μια ξαφνική αποσύνδεση όταν φεύγεις από μια θέση ισχύος.

   Είναι η δική σου ευθύνη να καταγράψεις τη δουλειά και να την παραδώσεις στα χέρια του ατόμου που θα τη φροντίσει. Κάνε ό,τι μπορείς για να καταστήσεις εφικτό για κάποιον άλλο να αναλάβει αυτή τη δουλειά. Γιατί μπορείς να είσαι σίγουρος ότι αργά ή γρήγορα κάποιος θα έρθει και θα αναλάβει τη δουλειά πλήρως.