Het woord gradiënt betekent hoe steil iets is, zoals hoeveel een weg naar boven of naar beneden helt of hoe steil de zijkant van een berg is.

In het onderwerp studie is een gradiënt een manier om geleidelijk aan, beetje bij beetje, stap voor stap en niveau voor niveau, nieuwe informatie of vaardigheden te leren, waarbij elke stap of elk niveau op zich makkelijk kan worden geleerd. Dat zou een lichte gradiënt zijn. Op zo’n gradiënt kunnen zelfs moeilijke en ingewikkelde onderwerpen en acties worden bestudeerd, begrepen en heel gemakkelijk worden uitgevoerd.

De uitdrukking “gradiënt” heeft ook betrekking op elke stap die bij deze manier van leren wordt genomen.

Laten we bijvoorbeeld eens een jong iemand nemen die wil leren fietsen. Er is een gebruikelijke gradiënt van stappen die wordt gevolgd wanneer men de kunst leert van evenwicht bewaren, sturen, trappen en alle acties die moeten worden uitgevoerd om te kunnen fietsen.

De eerste stap is gewoonlijk om de persoon te leren rijden op een driewieler, een vervoermiddel met één groot voorwiel en twee kleinere achterwielen. Je hoeft je evenwicht er niet op te bewaren en het is zeer gemakkelijk om erop te rijden.

Als hij eenmaal heeft geleerd hoe hij op een driewieler moet rijden en dat goed kan doen, bestaat de tweede stap in de gradiënt er wellicht uit om hem te leren rijden op een fiets met zijwieltjes. Dit is een fietsje met twee extra kleinere achterwieltjes. De kleinere wieltjes helpen hem gewoon, zodat hij zich nog niet hoeft te concentreren op het bewaren van zijn evenwicht. Het is een beetje moeilijker te berijden, maar is nog steeds heel eenvoudig.

Vervolgens, als laatste stap in de gradiënt, leert hij hoe hij alle nodige acties tegelijkertijd moet uitvoeren en kan hij fietsen zonder enige hulp.

Leren of studeren hoe iets te doen, wordt het beste op een gradiënt gedaan. Maar dat gebeurt niet altijd en dat is wanneer je in moeilijkheden raakt, tenzij je weet hoe je deze barrière herkent en aanpakt.

De tweede studiebarrière is: De te steile studiegradiënt.

Te steil omhooggaan of een stap op een gradiënt overslaan verschilt van de andere barrières. De lichamelijke en mentale reacties van deze barrière zijn heel gemakkelijk te herkennen, wanneer je feitelijk iets leert te doen of de een of andere actie of activiteit uitvoert.

Als je met een te steile gradiënt te maken krijgt bij het bestuderen ergens van, brengt dat een soort verwarring of een wankel gevoel teweeg (je duizelig en onstabiel voelen).

Hier is een voorbeeld. Laten we zeggen dat je een nieuw programma op je computer aan het installeren was of leerde te gebruiken. Je leest de eerste twee stappen en je begrijpt ze en je volgt ze en het gaat goed.

Wat je doet, blijft goed gaan totdat je je realiseert dat het eigenlijk niet goed meer gaat. Laten we zeggen dat je je verward begon te voelen en je ervaart een soort van draaierigheid of een wankel gevoel (je voelt je duizelig en onstabiel). Deze reactie maakt je meteen duidelijk dat je tegen een te steile gradiënt bent opgelopen. Je bent aan iets voorbijgegaan dat je niet helemaal snapte en bent over de gradiënt heen gegaan.

Wat er zal gebeuren, is dat je zult denken dat de moeilijkheden die je hebt, begonnen toen je met de nieuwe stap van het computerprogramma aan de slag ging, toen je je voor het eerst verward voelde en een wankel gevoel begon te ervaren. Maar dat is niet waar je de gradiënt oversloeg. Je sloeg de gradiënt al eerder op iets over. Er was iets dat je eerder aan het doen was met het computerprogramma dat je niet snapte. Je ging eraan voorbij en je kwam op een te hoog niveau terecht. Je ging te snel op een hogere gradiënt over.

De barrière van de te steile gradiënt valt het makkelijkst te herkennen en zal het vaakst van toepassing zijn wanneer je bezig bent met de een of andere nieuwe actie – met andere woorden, wanneer je lichamelijk door de handelingen heen gaat van iets dat nieuw voor je is.