Omdat niet iedereen die iets bestudeert de feitelijke massa beschikbaar heeft van wat hij of zij bestudeert – zoals een tractor of appels – zijn er nuttige hulpmiddelen ontwikkeld om een gebrek aan massa op te lossen. Deze vallen onder het onderwerp demonstratie.

Demonstratie betekent iets laten zien of aan te wijzen om duidelijk te maken hoe iets wordt gedaan of hoe het werkt. Het betekent ook onderwijzen of laten zien door iets te doen.

Eén manier om in de massa te voorzien en te helpen dingen uit te zoeken, is door een demonstratie te doen. Er is een heel eenvoudig soort demonstratie die wordt gebruikt bij studie en die je zal helpen de massa in evenwicht te brengen met de betekenis van wat je aan het bestuderen bent. Dit is het gebruik van een demonstratiekit.

1. DEMONSTRATIEKIT

Een kit is een groep van dingen die bij elkaar worden gehouden, vaak in dezelfde container, zodat ze voor een bepaald doel kunnen worden gebruikt.

Een demonstratiekit of demokit bestaat uit allerlei kleine voorwerpen, zoals kurken, dopjes, paperclips, pennendoppen, elastiekjes, enz. De voorwerpen worden gebruikt om iets te demonstreren (laten zien) om je te helpen het te begrijpen.

De stukjes van een demokit worden gewoonlijk opgeslagen in een container en zijn klaar voor gebruik om ideeën, feiten, wetten en zelfs de betekenissen van woorden te demonstreren. In feite kan alles met een demokit worden gedemonstreerd.

Je kunt de voorwerpen in een demokit gebruiken op een tafel of bureau om alles te demonstreren wat je aan het bestuderen bent.

De basisdoelstelling van een demokit is begrip te laten zien.

Als je iets tegenkomt in het materiaal dat je bestudeert wat je niet snapt, kan een demokit je helpen om het uit te zoeken en te begrijpen. Laten we zeggen dat je inziet dat er een reeks stappen is om iets te doen maar dat die reeks niet duidelijk voor je is. Dan gebruik je dus de massa van een demokit om het uit te werken.

Laten we het voorbeeld nemen van een heel eenvoudige actie die je wellicht zou moeten demonstreren, zoals het zetten van een kopje thee. Je kunt een demokit gebruiken om wat massa te krijgen en je te helpen om de stappen uit te werken. Je zou wellicht het volgende doen:

Een flessendopje gebruiken om de ketel voor te stellen en een elastiekje om het water voor te stellen dat in de ketel gaat.

Een stel paperclips gebruiken om het vuur of de bovenkant van het fornuis voor te stellen waarop je de ketel plaatst om het water te koken.

Een pennendop gebruiken om het kopje voor te stellen en een kurk om de theepot voor te stellen waarin je de thee doet (met behulp van een ander voorwerp uit de demokit).

Nu kun je de ketel van het vuur of fornuis halen en het water en de thee aan de pot toevoegen, de thee in het kopje gieten en, met gebruik van andere items uit de kit, melk of room en een zoetstof toevoegen.

Aangezien de eerste studiebarrière een gebrek aan massa is, is het gebruiken van de massieve items van een demokit om de betekenissen die je uitzoekt voor te stellen, een van de manieren om de massa toe te voegen die je nodig hebt om begrip te verkrijgen.

2. KLEIDEMONSTRATIES

Een buitengewoon waardevol hulpmiddel bij het bestuderen van een onderwerp is het gebruik van klei om iets te demonstreren. Het zou kunnen gaan om ideeën, feiten, wetten of zelfs de betekenissen van woorden of elk deel ergens van dat je aan het bestuderen bent. Dit noemen we een “kleidemonstratie” of “kleidemo”.

De doelstellingen van kleidemonstratie zijn:

1. De materialen die bestudeerd worden reëel voor je te maken door ze in klei te demonstreren

2. Je een juist evenwicht tussen massa en betekenis te bezorgen

3. Je te leren toe te passen

Je gebruikt je handen en klei om ruwe modellen van de voorwerpen, mensen of betekenissen die je bestudeert te maken. Dit wordt gedaan om een volledig evenwicht van de massa met de betekenis te verkrijgen en om zo’n beetje alles uit te pluizen en uit te zoeken waar je maar verward over zou kunnen zijn.

Je kunt verschillende kleuren klei gebruiken, ook al hebben de kleuren geen speciale betekenis. Kleuren worden alleen gebruikt om je te helpen de verschillen te zien tussen de voorwerpen, mensen en dingen die je in klei maakt.

Alles kan in klei worden uitgebeeld. Er zijn geen grenzen aan wat je in een kleidemonstratie kunt maken en kunt laten zien. De enige beperking zou jouw gebrek aan begrip kunnen zijn.

Als je iets in een kleidemonstratie kunt laten zien, dan snap je het. Als je dat niet kunt, begrijp je niet echt waar het eigenlijk om draait. Wanneer je dingen uitwerkt in een kleidemonstratie, helpt dit feitelijk om er begrip over te verkrijgen.

Je klei moet het onderwerp dat je uitbeeldt laten zien. Het moet niet alleen maar een klomp klei zijn. Maar kunst heeft niets te maken met kleidemonstraties. Wat je in klei maakt, hoeft er niet mooi uit te zien. De voorwerpen die je maakt, hoeven geen kleine details te bevatten. Ze kunnen ruwe modellen zijn die de voorwerpen voorstellen die je maakt.

Maar je kleidemonstraties moeten wel groot zijn.

Als je een kleine kleidemonstratie maakt, zul je niet op één lijn zitten met de doelstelling van waarom je het in klei maakt. Het is de massa van de klei die je zal helpen om dingen te begrijpen en uit te werken. Kleine demonstraties hebben niet zoveel massa. Het maken van grote voorwerpen, mensen en dingen in je kleidemonstratie, geeft je heel veel massa en dat is een zeer belangrijk onderdeel van wat je aan het doen bent.

Etiketteren

Alles wat je in klei maakt, moet van een etiket worden voorzien en je moet elk onderdeel van een etiket voorzien naarmate je verder gaat. Je kunt etiketten maken uit kleine stukjes papier of van een kaart.

Je moet niet eerst alle voorwerpen maken en dan terugkomen om ze allemaal van etiketten te voorzien. Wanneer je een voorwerp maakt, etiketteer je het. Dan maak je het volgende voorwerp en etiketteer je het, enzovoort. Je moet dit doen om het evenwicht tussen de massa en betekenis te bewaren naarmate je voortgaat.

Wanneer je klaar bent met de hele kleidemonstratie, maak je er één overkoepelend etiket voor dat beschrijft wat het is.

Als iemand je helpt met je studie, kun je hem je kleidemonstratie laten zien, maar laat hem dan niet het overkoepelende etiket zien en zeg er verder niets bij – laat hem gewoon zien wat je hebt gemaakt. Hij kijkt gewoon naar jouw klei en werkt uit wat het is en vertelt je dat. Dan laat je hem jouw overkoepelende etiket zien.

Als hij er gewoon naar kan kijken en de demonstratie kan begrijpen en kan zien wat je in klei hebt gemaakt, zonder dat jij het aan hem uitlegt of hem het overkoepelende etiket laat zien, weet jij dat je demonstratie met succes is gedaan.

Voorbeeld:

Laten we bijvoorbeeld zeggen dat je een kleidemonstratie van een potlood moet maken. Dan zou je een dun rolletje klei maken om het grafiet voor te stellen en een laag van klei eromheen om het hout voor te stellen, waarbij het dunne grafiet er aan één kant een beetje uitsteekt. Je etiketteert het dunne rolletje “grafiet” en de laag eromheen “hout”.

Je maakt een cilindertje van klei en plakt die er aan één kant aan vast en geeft dat een etiket met “gommetje” of “gum”. Dan maak je een overkoepelend etiket waarop staat “Het is een potlood”.

Wanneer je met je kleidemonstratie klaar bent, kun je die als je wilt aan iemand anders laten zien, met name iemand die je bij je studie helpt. Maar eerst moet je voordat hij het kan zien, het overkoepelende etiket, “potlood”, weghalen. Als hij dan naar je demo kan kijken en kan zeggen: “Het is een potlood”, weet je dat je het met succes in klei hebt gedemonstreerd.

De richting waarin iets verloopt, wordt gewoonlijk aangegeven met een pijltje gemaakt van klei en met een etiket waarop staat wat het voorstelt.

Dit is belangrijk, want soms kan een kleidemonstratie verwarrend zijn als je niet kunt zien in welke richting de dingen zich bewegen of wat de volgorde is van iets dat er gebeurt.

3. SCHETSEN

Schetsen is het maken van een eenvoudige, snelle tekening zonder al te veel details.

Schetsen is ook een vorm van demonstratie en het is iets dat je kunt doen om je een evenwicht tussen massa en betekenis te geven en je te helpen om dingen uit te werken.

Je kunt aan een bureau zitten en proberen iets uit te werken of iets te bestuderen dat je niet snapt. Je kunt potlood en papier nemen en het uittekenen en er vat op krijgen. Laten we zeggen dat je een plan of iets voor een tabel wilde uitwerken – je zou dan een schets kunnen maken om je te helpen het voor jezelf te verduidelijken.